Ozoboty u Jeżyków jeżdżą już od października i od października budzą niezmienny zachwyt. Mistrzynią ceremonii jest pani Magda, która wie o ozobotach wszystko. Co tydzień ozoboty przywożą inną zagadkę do rozwiązania, czasami trzeba ją ułożyć z puzzli według wzoru, czasami samemu zaprojektować, całą trasę, a zadania bywają rozmaite. Na przykład: ozobot jest autem, które wyjeżdża rano z domu, musi najpierw zawieźć dzieci do przedszkola i szkoły, a potem zawraca, pokonuje część tej samej trasy, aby dojechać z Mamą lub Tatą na czas do pracy. Proszę sobie wyobrazić jaką motywację mają Jeżyki, żeby utrwalać prawo, lewo, sprawdzać, czy przyspieszył tam gdzie powinien i zwolnił, żeby bezpiecznie dowieźć Rodziców. Z jaką dumą powtarzają słowo ROTACJA i sprawdzają, czy jak one kręcą się dookoła własnej osi, to też rotują, czy nie. A ten, komu uda się SKALIBROWAĆ ozobota w sposób doskonały, jest mistrzem nad mistrzami i może pomóc tym, którzy są w drodze do mistrzostwa. Mamy tu naprawdę poważne warsztaty z programowania z dużą ilością ciekawości i radości, gdy wszystko się uda lub dużą dozą ciekawości i dociekań, gdy ozobot pojedzie „po swojemu”. Rodzi się wtedy cudowne pytanie: DLACZEGO? .
W tym tygodniu nasze ozoboty są dinozaurami: oglądają wygasłe wulkany, uciekają przed meteorytami, obserwują wykluwanie się małych diplodoków i robią mnóstwo fascynujących rzeczy. A wszystko zapisane, w kilkunastu kolorowych znakach – kodach, które skrywają działanie. Ziarno zostało zasiane. Teraz stale szukamy wokół siebie znaków i odkrywamy, co nam mówią. Zaczynamy rozumieć, że ten konkretny system kodów to język, w którym „dogadamy się” z ozobotem – naszym małym komputerem. NIESAMOWITE!
Razem z Jeżykami świat ozobotów odkrywa pisząca ten tekst pani Marianna pod czujnym okiem pani Magdy
